در ﺩﺭﻭﻧﻢ انگار ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ...

ﻭ ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﺁﺩﻡ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻣﯽ‌ﺍﻓﺘﺪ؛
ﺍﮔﺮ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺩﺭ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﯿﻔﺘﺪ،
ﻣﺜﻞ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﺭﺩﻧﮕﯽ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺭﯾﻢ،
ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﺯﺩ ﺑﻪ ﭼﺎﮎ،
ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻥ ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ،
ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺩﭼﺎﺭ ﻣﯽ‌ﺷﻮﻡ ؛

ﻣﯽ‌ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﺮﻭﻡ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﺠﺎ ﺑﺮﻧﮕﺮﺩﻡ.
ﻣﺜﻞ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺩﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ،
ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻢ ﺑﻪ ﺯﻭﺯﻩ ﮐﺸﯿﺪﻥ،

ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﻣﯽ‌ﺍﻧﺪﺍﺯﻡ،
ﺳﺮﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻃﺮﻑ ﻭ ﺁﻥ ﻃﺮﻑ ﻣﯽ‌ﮐﻮﺑﻢ ﺗﺎ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﺮﻭﺩ.


برگرفته از کتاب : "زندگی پیش رو " رومن گاری