یک فرصت را اگر بگذاری که بگذرد

این زمان می شود آن زمان

می شود بسان چای یخ کرده ی روی میز

که با عشق دم کرده بودی

و یادت رفته..

و حالا با هیچ

قند و شکلاتی

به مزاج هیچ طبعی

خوش نمی آید..

فرصت را که بگذاری بگذرد

می شود مثل آب تنگ ماهی

که به وقتش عوض نشود

آن وقت دیگر

آن ماهی هم

ماهی نمی شود..

قدر لحظات را بدانیم

زندگی منتظر هیچکس نمی ماند..